Fatma// 15 Temmuz 2009 //1 comment(s)Bir gecenin ortasıydı, karanlığın tam da alnında, karamsarlığın göbeğinde idim günışığında. İlk değildi bu hayatımda, defalarca, onlarca kez kaybolmuştum kendi hiçliğimde ve duasız geçen manasız vakitlerde. Onca ışığın içinde, güneşin tüm evreni aydınlatan aydınlığında, boğuluyordum zifiri karanlıkta. Aradığım eller vardı hep, ama hiç yoktul...DEVAMINI OKU »
