Entelektuel.com

İnsanların hepsinin aynı düşüncede olması beklenemez. Bundaki yegane sebep herkesin düşünce sistematigini oluştururken farklı kaynaklardan benimsenmiş olmasıdır.Bir kişi için gayet normal olan düşünceler başkası için küfür olarak algılanabilir. Misal birisi için esrarın serbestleşmesi gayet normalken diğerleri için bu toplumun gelecegine vurulmuş bir pranga olarak görüp bu düşüncede olan insanları batının yozlaşmış ahlakını kendinize örnek alıyorsunuz gibi sözlerle karşı çıkabilir.

İnsanların hepsinin farklı düşüncede oldugu gibi bazen bu  düşüncelerini savunurken ürkek davrandıklarını düşünüyorum. Sizin düşüncenizle uyuşmayan kişiler kendi düşündüklerini anlatırken bir bakıyorsunuz esasında aynı görüştesiniz. Peki nasıl oluyorda başlangıçtaki farklı görüşler olabiliyor ?

Esasında bir birleşme, mutabakata varma, uzlaşma falan yok. Herkes karşısındakine kendi düşüncesini anlatırken kendisi  ile aynı düşüncede olabileceğini düşündüğü çeşitli tezleri sunuyor.Bunlara iki örnek vermek gerekirse birincisi Alevilik diğeri ise milliyetçilik olarak sıralayabiliriz.

Öncelikle milliyetçilerin düşüncelerinden başlayalım.Bu kişiler kendi düşüncelerinde yer etmiş görüşlerini savunurken öyle güzel bir savunma yapıyorlarki , zaten milliyetçilik ve din her daim toplumları birbirleri ile kaynaştırıcı bir özellik taşıdıgını düşünmekteyim, bir an olsun milliyetçi olasınız geliyor. Fakat konuşmalar ilerledikçe bu kişilerin görüşleri altında ne kadar sınıflandırmaya, ne kadar ayrımcılıga yer verdigini görünce şaşıyorsunuz ve benim savundugum bu olamaz diyor ve oradan uzaklaşıyorsunuz.Doğal olarak bir milliyetçi ile bir liberal arasında farkların olması gayet normal. Zaten ikisinde de farklar olmasa bu şekilde insanlar kendilerini tanımlamazdı.

Diğer bir örnekte Aleviler konusunda vermek isterim. Misal bir alevi ile konuştugunuzda senin sunni bir müslümandan farkın ne ? Alevilik nedir ? diye sorulduğunda hemen Hz. Ali ve Ehlibeyt konusunu açarlar.Bu noktada esasında sunni müslümanlar arasında aleviliğin bir farkı yok. Neden olsunki ? Ehlibeyti sevmek, Efendimizi sevmektir. Hz.Hasan, Hz. Hüseyin bizlerinde seyyididir, bizlerinde şerifidir. Fakat gel gelelim bir yerde aleviler kendilerini ayırmışlar.Arada söylenmeyen, söylenilmesindne çekinilen bir durum var ama bu açıkça söylenmiyor. Çekiniyorlar.

Elbette insanların arasında düşünce farklıları olacaktır ve biz bunlara saygı duymak durumundayız. Asla bizim gibi düşünmeyen insanları yargılayamayız.Ben de burada liberal bir müslüman olarak, aleviler ile milliyetçiler arasındaki farkımın olduğunu belirtmek istedim.

Milliyetçiliği geçelim ama alevilerin kendilerini, kendilerinin sunni müslümanlar ile aralarındaki farkı açıkça söyleyemediklerini düşünmekteyim.

Umarım gelecekte insanlar bütün düşüncelerini başlarına bir iş gelir mi diye düşünmeden özgürce ifade edebilirler.