entelektüel // 20 Aralık 2006 //1 comment(s)öncesi diyarbakır, o benim en esmer çocuğum…
siverek, bir toz bulutu ardında “kentsiz”bir öpüş.
urfa, simsiyah bir yaradır. dualar dökülür eteklerinden.
silvan, ipek yoludur ışık çalar diyarbekir gecelerinden.
hazro , bir unutuştur;
lice’ye güven olmaz, o hepillegal…
ergani, yazlı anılar ilçesi ve tarihin saklı mabedi.
şırnak, terlidir ve kelep...DEVAMINI OKU »